Algemeen

Elly Miedema uit Stiens helpt in Oekraïne

Ik ben Elly Miedema en kreeg halverwege juni de mogelijkheid om met 6 anderen af te reizen naar Irpin om daar op verschillende vlakken te helpen. 

Irpin, een voorstadje van Kyiv, dat zwaar belegerd is geweest en waar flink is huisgehouden door de Russen. Op uitnodiging van de Irpin Bible church, de baptistengemeente in Irpin, verbleven we op het terrein van de kerk, die zich op vele gebieden inzet om de medebewoners te ondersteunen door maaltijden en koffie en thee te verzorgen, een plek voor de kinderen om even te spelen en telefoontjes op te laden. Maar ze doen ook herstelwerkzaamheden.

Bij aankomst in Irpin besefte ik me maar al te goed dat dit een oorlogsgebied is geweest. 70% van de woningen zijn beschadigd of wel volledig verwoest. De geur van brand hing nog steeds in de lucht. Vele huizen waren weggeblazen of zwaar verwoest. Zo nu en dan ontving ik wel alerts dat er een luchtaanval was, wat meer bedoeld was voor het gebied 700 km verderop.

Zelf mocht ik een dag meelopen met een team dat naar Borodyanka ging om daar voedsel te brengen, een praatje te maken met de lokale bevolking en er gewoon te zijn. Borodyanka is veel op het nieuws geweest door de verwoestingen. De andere dagen hielp ik mee op het kerkterrein met de voedseldistributie. Elke ochtend bracht de bakker zo’n 400 broden die gesneden moesten worden. De World Central Kitchen bezorgde elke dag rond de 500 maaltijden. Mensen komen dagelijks hun maaltijd halen, en blijven vaak even hangen voor een bakje koffie of thee. Op de laatste dag kwam een oudere man op me af, we hadden de afgelopen dagen een gezellig contact gehad. Hij gaf me een appel als dank dat ik vanuit Nederland was gekomen om te helpen. Een appel die hij zelf beter zou kunnen gebruiken, toch heb ik de appel aangenomen. Een mooie blijk van waardering.

Ook bezochten we een oma die door de oorlog slecht ter been was. We brachten haar maaltijden, brood en fruit. Met een tolk konden we een goed gesprek voeren en gezellig samen zijn.

Er moet nog veel gebeuren in Oekraïne. Ik hoop dat ik er nog een keer mijn handen uit de mouwen kan steken