Algemeen

Aly van der Meulen rijdt duizend kilometer te paard in Mongolië

Aly van der Meulen is net terug van de Mongol Derby. Te paard reed de amazone uit Blije in Mongolië onder zware omstandigheden de langste en zwaarste race ter wereld. Dat betekent 1000 kilometer in tien dagen, met zo'n beetje elke 40 kilometer weer een ander paard. Van de 44 haalden slechts 27 deelnemers de finish. Regen en kou, de hitte en vooral de mentale en fysieke inspanning maakte de rit extreem zwaar, maar wel tot een onvergetelijk avontuur. 

Paardrijden is voor de boerendochter uit Blije alles. Met die liefhebberij in combinatie met het eigen online reisbureau Centaur Trails Paardrijvakanties, heeft Aly van der Meulen ervaring in paardrijden over de hele wereld, maar het avontuur in Mongolië blijkt met bijna niets te vergelijken. De onzekerheid waar zij de volgende dag zou belanden en hoe zwaar de route door de steppen echt zou zijn, wat er te eten en te drinken was én de wetenschap dat ze voor het volbrengen van deze verschrikkelijk lange rit voor een groot deel afhankelijk bleef van het paard, maakte wat al lang daarvoor door het hoofd spookte bij Aly. ,,Bist al dy dagen hielendal op dy sels en it hynder oanwezen.'' 

De hele tocht ging over uitgestrekte vlaktes, valleien en over groene heuvels. De beelden van een rondtrekkende kudde wilde kamelen staan nog op het netvlies, als Aly haar verhaal doet. 

Fysiek en conditioneel moest de amazone topfit zijn. De lange voorbereiding betekende veel uren in de sportschool, hardlopen en vooral ook mentaal voorbereiden op de lange ritten. 

Met vijf kilo bagage in de rugzak en de zadeltas met alleen de meest nodig spullen voor onderweg, moesten deelnemers zelf een gunstige en zoveel mogelijk paardvriendelijke route zoeken. Onderweg konden ze eten en slapen bij de lokale bevolking, die met tenten door de steppe trekt. 

In deze tocht zit een wedstrijdelement. Voor Aly was dat niet het belangrijkste, ook al betekent als eerste arriveren, ook als eerste een vers paard uitkiezen voor de volgende etappe. 

Die paarden zijn gewend aan de omstandigheden, ze hebben een enorm uithoudingsvermogen en zijn heel sterk, maar controle op het welzijn van de dieren is onderweg streng. Een deelnemer krijgt zelfs tijdstraf als bij aankomst op een wisselstation de hartslag van paard te hoog is, of de conditie van het dier niet in orde. Het gros van de deelnemers haalt de finish van deze extreme tocht niet. Het gevaar voor voedselvergiftiging of botbreuken na een val van het paard ligt voortdurend op de loer en dwingt menig deelnemer om de strijd op te geven. Aly rijdt thuis een Fjord-Welsh kruising en het ontbreekt de amazone uit Blije zeker niet aan ervaring met andere paarden. Voor haar werk bezocht Aly al heel veel landen en zij reed daar ook heel vaak paarden van andere eigenaren. 

Haar grote passies paarden, reizen en de eigen grenzen opzoeken, kwamen in dit avontuur bij elkaar. Toch kon Aly onderweg soms nauwelijks nog bedenken waarom zij hier eigenlijk aan begonnen was. 

,,It wie ferskriklik swier en faak tocht ik wêrom doch ik dit. It sil dêrom ek wol by ien kear bliuwe. Ik tink net dat ik noch wer in kear oan doar. Tenminste, sa tink ik der no oer....''