Algemeen

Pas toen ze een rondje op natuurijs schaatste en daarna thuis was bij heit en mem in Hallum, kon Marijke Groenewoud het op zich laten inwerken dat zij op het ijs van Thialf tijdens de wereldkampioenschappen in de mass start toch echt de beste van de hele wereld was. 
Foto: Bram Buruma

Marijke Groenewoud (22) kon er pas echt van genieten toen bij haar ouderlijkhuis in Hallum en bij de buren de vlag uit ging en op een bord in de tuin bevestigd werd dat zij toch echt de nieuwe en terechte wereldkampioen was. Na de huldiging in Heerenveen kon Groenewoud zaterdag nog nauwelijks bevatten dat zij als eerste over de eindstreep kwam en zij in een felle sprint de Canadese Ivanie Blondin en haar teamgenote en huizenhoog favoriet Irene Schouten achter zich liet. Een vreugdekreet bleef zelfs uit en de handen gingen niet eens omhoog. Natuurlijk is Groenewoud er verschrikkelijk ‘grutsk’ op dat zij in de finale de titel pakte. Maar nuchter als altijd blijft haar motto ‘doch mar gewoan, dan dochst al gek genôch’. 

Groenewoud had er na afloop geen boodschap aan dat de eindsprint in de finale anders uitpakte dan was besproken met coach Jillert Annema. ,,De ôfspraak wie fansels dat ik de sprint oanlûke soe foar Irene Schouten en dat dy dan winne soe. Mar ik tocht flak foar de finish wêr bliuwt se no? Pas nei de einstreep seach ik dat sy tredde waard. Dat wie sneu foar Irene, mar net ien pakt my dizze titel wer ôf.’’