Algemeen

'It is hjir in paradyske, mar der is no net folle oan'

Geertrude Hellema ging in november 2019 naar het eiland Saba, dat met Sint Eustatius en Sint Maarten de Bovenwindse eilanden van Nederland vormt in het Caribisch gebied. Er is een vliegveldje, maar in deze spannende tijd zit teruggaan naar heit en mem er voorlopig niet in voor de 24-jarige Hallumse, die aan de Saba Comprehensive School werkt als docent Nederlands.

Voor de beeldvorming: het eiland Saba is ongeveer 4,5 kilometer in doorsnee en de totale oppervlakte is 13 vierkante kilometer. De ongeveer 1800 inwoners van Saba wonen bijna allemaal in de hoofdplaats The Bottom. Er is maar één weg en Geertrude Hellema woont nu in een van drie kleinere dorpen. 

,,Sjochst hjir oeral de see om dy hinne, it is 26 graden en it waait altyd. It is wier in paradyske en kinst altyd lekker bûten wêze, mar der is no net folle oan.'' Als de Hallumse dit vertelt, is er in tegenstelling tot omliggende eilanden, op Saba geen besmetting van het coronavirus geconstateerd. Wel gelden daar nagenoeg dezelfde maatregelen als in Nederland. 
Ook op Saba is groepsvorming verboden, geldt de regel van anderhalve meter afstand houden en zijn de scholen gesloten. Voor Geertrude betekent het dat zij nu online contact onderhoudt met de studenten.
Niemand mag Saba op en af, het kleine vliegveld is gesloten en boten mogen de haven niet in of uit. Met deze strenge maatregels gaan ze er daar vanuit dat in twee weken niemand op Saba besmet is en in principe de maatregelen weer opgeheven kunnen worden, op voorwaarde dat voorlopig niemand het eiland op of af mag.
Voor het eiland zijn de maatregelen een ramp. Visserij en toerisme zijn de economische pilaren. De vishandel ligt stil en toeristen worden niet toegelaten. ,,Alles is ticht en it is stil. It eilân kin sels net yn alles foarsjen en it is de fraach hoe lang der genôch iten is'', zegt Geertrude. Zij hoopt dat met de maatregelen van nu besmetting door het coronavirus op Saba heel beperkt blijft, want het ziekenhuis op het eiland heeft maar acht bedden.  
Het was de bedoeling dat Geertrude tot 1 juli op Saba zou blijven om ervaring in het onderwijs op te doen, vóór dat zij zelf begint aan haar vervolgopleiding. ,,It is hjir hiel moai, mar soms tink ik: wat doch ik hjir en ik ha gjin idee wannear as nei hûs kin. Gelokkich meie wy wol nei bûten en it is hjir prachtich. En ik kin hjir fansels goed folgje wat der yn Nederlân spilet. Ik ha goed kontakt mei thús en freonen. Myn grutste angst is no wol dat myn âlders as famylje wat oerkomt en ik kin dêr net komme kin.''